Traditionele feesten in China

 

Chinees nieuwsjaar 

Chinees nieuwjaar, ook wel het lentefestival genoemd, is de belangrijkste van de Chinese feestdagen. Nieuwjaar vieren ze in China op een andere manier, daarmee bedoel ik niet dat ze bijvoorbeeld ander vuurwerk afsteken. Ze vieren het bijvoorbeeld op een andere datum of met andere materialen en met een bepaalde redenen. Chinees nieuwjaar wordt in de eerste maand van de Chinese kalender gevierd, van de eerste dag tot de 15e. De eerste dag is de dag dat de tweede(soms derde) nieuwe maan na het winter-solstitium plaats vindt. Tegelijkertijd vieren andere Oost-Aziaten, zoals Koreanen en Vietnamezen hun nieuwjaar. Zoals je denk ik al weet, gebruiken ze vooral draken en vuurwerk daarbij. Volgens legenden was Nian (net als het Chinese woord voor 'jaar' uitgesproken als [njen]) een mensetend roofdier in het oude China, dat ongemerkt huizen kon binnendringen. Heel het jaar verbleef Nian in de diepe zee en kwam alleen bij de overgang van Oud- op Nieuwjaar tevoorschijn, men kwam er al snel achter dat hij bang was van vuur, veel lawaai, explosies, de kleur rood en de Chinese leeuwen. Daardoor begonnen ze vuurwerk af te steken, overal rode lampionnen op te hangen en met draken over zich heen rond te dansen. Chinees nieuwjaar wordt traditioneel gevierd met de Leeuwen en Draken.        

 

Lantaarnfestival

Op de 15e dag van de eerste maand  op de kalender vindt het Lantaarnfestival zich plaats. Het is min of meer de afsluiting van de nieuwjaarsperiode. Men hangt lantarens buiten. Dit is ook het feest van de Drie Principes of klein Nieuwjaar. De viering van dit feest is begonnen tijdens de Han-Dynastie( 206 v. Chr. -220. Chr.) Op deze dag word er TangYuan in suikersoep gegeten. Op deze dag worden er spullen geofferd aan de voorouders. Het geloof is dat op de eerste volle maan van het nieuwjaar de mens de geesten kon zien vliegen door de lucht.Daarom gaat men 's nachts naar buiten om de geesten te zoeken. Dit feest wordt door bijna heel oost-azim gevierd. Het is dan een vrij dag voor Korea. 

 

Gravenfeest

Het Gravenfeest (Qing Ming Jie) wordt ergens tussen het ploegen in de lente en in het wieden in de zomer. 106e dag na de winterzonnewende, soms 4, meestal 5 april. Het feest is ten ere van de voorouders. Gezinnen gaan dan naar de graven van hun voorouders, maken de zerken schoon en plaatsen er bloemen en (symbolisch) voedsel op. De reden voor dit feest is dat de wereld van de overledenen lijkt op de onze wereld en dat de voorouder aardse zaken als bloemen en voedsel op prijs stellen. Het Gravenfeest is de belangrijkste het voorjaarseest .

 

Drakenbootfeest

Het Drakenbootfeest wordt gevierd op de 5e dag van de 5e maand.Een van de belangrijkste feestdagen in de Chinese kalender.Men herkent een Chinees staatsman en dichterbij de derde eeuw,Chu Yuan,die het vertrouwen in en van  de keizer verloor.

De keizer verdronk in de Mi Lou-Rivier , ging de bevolking met boten naar hem opzoek. Zij gooide rijst in de rivier om de vissen te voeren en afgeleiden van het lichaam van de dichter. Men herdenkt deze gebeurtenis met bootrace in het hele land. Men eet in blad gewikkelde gestoomde rijst. Het festival is een van de gelegenheden waarop schulden vereffend kunnen worden. Het huidige Drakenbootfeest in  onder chinezen  betekend als het feest waarop men in blad gewikkelde gestoomde rijst eet en bijvoet (onheil afwerende plant ) ophangt bij de voordeur, en waarop in de rivieren roeiwedstrijden met drakenboten worden gehouden. Het traditionele drakenbootfeest is hiermee al sterk vereenvoudigd, vroeger werd het veel uitgebreider en kleurrijker gevierd. Het feest dient hier ter herinnering aan de grote dichter Qu Yuan, want dit is de dag waarop hij, uit teleurstelling over de stsst, zich in de Milo rivier stortte. Daarom heet deze dag ook wel het 'Dichtrefeest' . Het bereiden van tsung tzu en de roeiwedstrijden met de drakenboten zijn ook ter nagedachtenis van Qu Yuan. De overleving luidt, dat na de dood van Qu Yuan het gewone volk tsung tzu in het water wierp voor de vissen, zodat ze het lichaam van de dichter niet zouden opeten. Bovendien maken ze boten gereed om in de Milo rivier naar het lichaam van Qu Yuan te zoek; zijn lichaam werd nooit gevonden, maar het gebruik is de eeuwen doorwel blijven bestaan.

Maak jouw eigen website met JouwWeb